Schiermonnikoog: bloedmooi, maar steenkoud eind februari.
Dolgraag wil ik nog eens terug naar dit eiland als de temperaturen aangenamer zijn.
Het eiland was zo klein zonder kneuterig te zijn. Ons vakantiehuisje was zo schattig en authentiek!
We hebben heerlijk gegeten in restaurant De Ambrosijn (wel erg aan de prijs) en in de Tox Bar (verrassend goed voor weinig geld). Ook de bekendste strandtent op het eiland De Marlijn was erg sfeervol en een warme haven na een ontzettend koude fietstocht. Onze trouwe metgezel ‘snijdende wind’ mag de volgende keer wel thuis blijven. Kou is één ding, maar een snijdende wind daarbij is echt een brug te ver!
