Latest

Oma Als ik nu naar u kijk, weet ik niet meer wat ik zie. Ooit was u een sterke vrouw, met een gezin, met levenslust, met dromen…. Nu zie ik een hoopje mens, van al deze voorgenoemde zaken ontdaan. Bijna doorschijnend, in elkaar gedoken, een verwilderde blik in de ogen.

“And am I born to die? And lay this body down? And as my trembling spirits fly Into a world unknown A land of deeper shade Unpierced by human thought The dreary region of the dead Where all things are forgot Soon as from earth I go What will become

Learning to love oneself is the greatest love of all.

I walk in these woods, accompanied by the towering trees, your presence is nearby…. your flickering light makes my heart ache with desire a desire to envelop you with my love, this boundless love…. yet you are not here and all I’m left with are the tears streaming down

Het moest er toch een keer van komen. Heel de reis nog geen echte moeilijkheden of tegenslagen gehad, dat kon niet goed blijven gaan! We reden in onze huurauto vrolijk richting Canada en wilden bij Port Huron de grens over. Het is niet alsof je van Nederland naar Duitsland gaat,

Als ik iets anders had willen doen is het wel de manier waarop we naar Chicago zijn gereisd. Maar ja, dat is wijsheid achteraf…. Toen het Agalloch concert was afgelopen was het al bijna 1 uur ‘s nachts. We konden niet blijven hangen om te praten met de bandleden, maar

Het Agalloch concert in New York was in de leukste wijk, Greenwich Village, in een kleine venue met de uiterst curieuze naam Le Poisson Rouge. We liepen er om half 5 al heen want we moesten onze geserveerde kaartjes ophalen. Het zit namelijk zo: als je op een Amerikaanse website